Półtoraczyk Edmund
Półtoraczyk Edmund (1916 – 1993) urodzony26.10.1916 r. w Holthausen (Niemcy) jako jeden z trojga rodzeństwa (Anna 08.07.1915 r. i Stanisław 08.07.1921 r.). Do Polski wrócił z rodzicami w grudniu w 1919 roku. Szkołę Podstawową rozpoczął w Piaskach, a w latach 1928-1937. uczęszczał do Gimnazjum w Gostyniu, gdzie zdał maturę w 1937 roku.
Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Prawa na Uniwersytecie w Poznaniu. Po wybuchu wojny wraz z siostrą uciekł w głąb Polski, a po wkroczeniu wojsk sowieckich w końcu października ,wrócił do domu, do Goli. W połowie 1940 r., po różnych interwencjach znalazł zatrudnienie majątku w Kosowie koło Gostynia i tam pracował do końca wojny. W marcu 1946 r. został zatrudniony w Polskich Kolejach Państwowych w dziale szkolenia pracowników na stacji Gostyń. W marcu 1946r. w ramach czołówki PKP został skierowany do Wrocławia i pracował w Dyrekcji PKP. We Wrocławiu ukończył Wyższą Szkołę Ekonomiczną na Wydziale Ekonomiki Przedsiębiorstwa. Ożenił się w 1949 roku. We wrześniu 1952 roku zwolnił się z PKP i przeniósł do Warszawy, gdzie został zatrudniony w Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu. W 1970 roku awansowany został do stanowiska Dyrektora Departamentu w Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu. Na emeryturę przeszedł w grudniu 1979 roku. Zmarł 10.10.1993 roku, pozostawiając żonę Teresę, byli bezdzietnym małżeństwem.
Informacje przekazane przez brata Stanisława Półtoraczyka z Wrocławia.