Ocalić od zapomnienia

Piotr Radojewski urodził się 17 sierpnia 1954 r. w Krotoszynie. Lata najwcześniejszej młodości spędził w rodzinnej miejscowości. Tam ukończył Szkołę Podstawową, a następnie zdał maturę w Liceum Ekonomicznym w 1973 r. W czasach licealnych ujawniła się jedna z największych jego pasji – siatkówka. Po maturze rozpoczął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu. W 1977 r. uzyskał tytuł magistra wraz z uprawnieniami trenerskimi w piłce siatkowej. W 1977 r. zawarł związek małżeński z Haliną Stefaniak. Był ojcem dwóch synów: Tomasza(ur. 1978) i Adama (ur. 1980). Zamiłowanie do siatkówki spowodowało, że P. Radojewski związał się z Gostyniem Był zawodnikiem klubu „MKS Kania”, a później jego trenerem. Wyszkolił kilku zawodników, którzy później robili karierę klubach pierwszo-i drugoligowych. W 1978 r. P.Radojewski rozpoczął pracę nauczyciela wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej nr 1 w Gostyniu. W tym czasie ujawniły się jego pozasportowe pasje: fotografia i turystyka. Był organizatorem obozów, wyjazdów i wycieczek rowerowych dla młodzieży, prowadził również kółko fotograficzne. W 1985 r. rozpoczął pracę w Liceum Ogólnokształcącym w Gostyniu. Swoje pasje potrafił przekazać licealistom., którzy pod jego kierunkiem zdobywali liczne tytuły mistrzowskie w piłce siatkowej oraz biegach przełajowych. Był organizatorem i kierownikiem licznych licealnych obozów rowerowych.

W 1999 r. Piotrowi Radojewskiemu powierzono funkcję wicedyrektora szkoły. W 2001 r. P. Radojewski wygrał konkurs na dyrektora Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Gostyniu. Funkcję tę pełnił przez dwie kadencje do 2011 r. Lata te przyniosły wiele zmian dla szkoły: przeprowadzono wiele remontów (m in. wymiana dachu, gruntowna renowacja elewacji frontowej gmachu). Najważniejszą inwestycją była budowa hali sportowej, której otwarcie nastąpiło w 2010 r. w ramach wojewódzkiej inauguracji roku szkolnego. Bardzo ważna była dla niego tradycja szkoły. W 2001 r. był jednym z założycieli i później członkiem zarządu Stowarzyszenia Absolwentów, Wychowawców i Wychowanków Gimnazjum i Liceum w Gostyniu. Inicjował i współorganizował kolejne jubileusze szkoły oraz zjazdy absolwentów (1999 r., 2004 r., 2010 r.), w 2009 r. zjazd konwiktorów (absolwentów, którzy mieszkali w internacie w klasztorze na Świętej Górze). Współtworzył: pozycje książkowe dotyczące zjazdów; liczne jednodniówki szkolne, wystawy dostępne dla całej społeczności lokalnej, biesiady, „Soboty z Liceum”, imprezy promujące szkołę. Dzięki jego staraniom w 2004 r. szkoła otrzymała sztandar. Zainicjował współpracę ze szkołami z Niemiec i Francji (wymiana młodzieży).

W 2011 r. Piotr Radojewski zrezygnował z pracy w szkole i przeszedł na emeryturę.

Piotr Radojewski był również samorządowcem. Wielokrotnie wybierano go na radnego Rady Miejskiej w Gostyniu. Był również przewodniczącym Rady Miejskiej, przewodniczącym komisji edukacji, kultury i spraw społecznych. Kontakty międzynarodowe rozwijał w ramach Stowarzyszenia „Dom Europejski”, którego był aktywnym działaczem oraz prezesem w latach 2016-2019. Piotr Radojewski pokazał, że w życiu trzeba mieć pasję. Dla niego to były: sport, turystyka, regionalistyka, fotografia i malarstwo. Swoje zdjęcia i obrazy prezentował na różnych wystawach. Za swoją działalność był wielokrotnie odznaczany i nagradzany.

Piotr Radojewski zmarł 25 grudnia 2020 roku.Pochowany został w Krotoszynie.

Pani mgr Danuta Andrzejewska urodziła się 18 stycznia 1937 r. w Poznaniu, w rodzinie Czesława i Jadwigi Andrzejewskich. Edukację rozpoczęła na prywatnych lekcjach w czasie II wojny światowej w Radziejowie. W 1946 r. wraz z rodziną przeniosła się do Szamotuł i tam w 1950 roku ukończyła Szkołę Podstawową nr 3. W tym samym roku rozpoczęła naukę w LO w Szamotułach.

W 1952 r. jej rodzina przeniosła się do Gostynia i tutaj uczęszczała do liceum ogólnokształcącego, które ukończyła w 1954 r. Po zdaniu matury studiowała na Wydziale Filologii Polskiej na UAM w Poznaniu. Studia polonistyczne ukończyła w 1958 roku i rozpoczęła pracę jako nauczycielka języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 1 w Gostyniu. 1 września 1961 r. została zatrudniona w Liceum Ogólnokształcącym w Gostyniu, w którym pracowała do końca swojej kariery zawodowej w 1993 r.

Za wyróżniającą i sumienną pracę dydaktyczną została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi oraz Nagrodą I stopnia Ministra Oświaty i Wychowania. Była wychowawczynią wielu pokoleń młodzieży. Jej uczniowie osiągali sukcesy w konkursach, byli też laureatami kolejnych edycji Olimpiady Języka Polskiego. Swoją polonistyczną pasję przekazywała innym, co w efekcie zaowocowało wykształceniem licznego grona polonistów. Zawsze sumienna, pracowita, wymagająca, konsekwentna, cieszyła się autorytetem wśród pracowników szkoły, ale przede wszystkim wśród uczniów i wychowanków.

W swojej pracy z młodzieżą łączyła zawodową rzetelność z życzliwością i otwartością w relacjach z ludźmi. W uczniach budziła miłość do literatury i potrzebę dbałości o kulturę języka, uczyła szacunku do tradycji i innych ludzi. W naszej pamięci na zawsze pozostanie jako wspaniały człowiek i mądry nauczyciel.

BOSAKOWSKA REGINA

Należała do osób wielce zasłużonych dla gostyńskiej Alma Mater.

Pani Regina Bosakowska urodziła się 21 maja 1935 roku w Jutrosinie w rodzinie robotniczej Maksymiliana i Marii Marszałków. Życie szybko ją doświadczyło. Ojciec i matka w czasie okupacji zostali wywiezieni na roboty do Niemiec. W wieku pięciu lat straciła matkę, dziewięć lat później zmarł ojciec. Od 1940 r. była na utrzymaniu dziadka Mikołaja Marszałka, po śmierci którego wychowywała się w Domu Dziecka w Czerniejewie.

Pani Regina Bosakowska pracę w zawodzie nauczycielskim rozpoczęła 1.IX. 1954 r. w Szkole Ćwiczeń przy Liceum Pedagogicznym w Krotoszynie, gdzie również prowadziła drużynę harcerską. W latach 1960-1962 pracowała na stanowisku nauczycielki w Szkole Podstawowej w Krotoszynie. W 1961 r. uzyskała stopień magistra matematyki w Wyższej Szkole Pedagogiki w Gdańsku. W 1973 roku ukończyła Podyplomowe Studium Matematyki na Wydziale Matematyki, Fizyki I Chemii UAM w Poznaniu.

W 1962 roku zawarła związek małżeński z p. Marianem Bosakowskim- wieloletnim nauczycielem fizyki w LO w Gostyniu.

Od 1. IX. 1962 r. rozpoczęła pracę jako nauczyciel matematyki w LO w Gostyniu, w którym pracowała do 1985 roku i następnie przeszła na emeryturę. W niepełnym wymiarze godzin zatrudniona była do 1987 roku. Była doświadczonym i wymagającym pedagogiem. Stosowała aktywizujące metody nauczania matematyki. Systematycznie doskonaliła swoje kwalifikacje zawodowe. Osiągała wyróżniające wyniki w pracy pedagogicznej i wychowawczej.

Za sumienną pracę dydaktyczną uhonorowana została Nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania , Złotym Krzyżem Zasługi oraz Odznaką Honorową PCK.

Przez 20 lat sprawowała funkcję opiekuna Szkolnego Koła PCK. Członkowie Koła pod Jej kierunkiem uczestniczyli w Wojewódzkich Zawodach Drużyn Sanitarnych PCK.

Na szczególne podkreślenie zasługuje wieloletnia współpraca z Państwowym Domem Dziecka w Bodzewie.

W latach 1980-1982 aktywnie działała w organizacji NSZZ „Solidarność”.

Zmarła cieszyła się autorytetem i sympatią swoich wśród uczniów. Wychowankowie cenili sobie w Pani Profesor przyjazne kontakty oraz szacunek dla ucznia. W pamięci swoich współpracowników pozostanie jako serdeczna koleżanka służąca radą i pomocą.

SZMYT ALEKSY

KRUSZKA MARIA

Pani profesor Maria Kruszka urodziła się 30 czerwca 1923 roku w Janówcu Wlkp. Jej szczęśliwe dzieciństwo przerwała śmierć ojca, lekarza, spowodowana skutkami choroby, jakiej nabawił się w czasie wojny 1920r.

Matka po pewnym czasie przeniosła się wraz z dwojgiem dzieci do swego rodzinnego miasta, do Środy Wlkp. Tu pani Maria uczęszczała do gimnazjum. Gdy ukończyła III klasę, wybuchła II wojna światowa. W czasie jej trwania straciła matkę. Pozostała z młodszym bratem. Pracowała bardzo ciężko w fabryce odzieży, w której szyto mundury wojskowe. Po wojnie, gdy jej krewni wrócili z wygnania, zamieszkała u nich w Gostyniu Tu zdała maturę w 1946r., a następnie, dzięki ich życzliwości i pomocy, ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim i rozpoczęła pracę w Liceum Ogólnokształcącym w Gostyniu jako nauczycielka języka polskiego. Szybko zasłużyła sobie na wysoką ocenę ówczesnego dyrektora Antoniego Szymańskiego, który w arkuszu spostrzeżeń napisał: “Posiada bardzo dobre podejście do młodzieży, jej wpływ na klasę jest widoczny, bardzo pilna i dokładna, zdyscyplinowana, dokształcająca się’’. Te cechy charakteru odnosiły się do całego okresuJej pracy. Przyjacielski ale wymagający stosunek do młodzieży pomagał prof. Kruszce zaszczepić miłość do języka ojczystego, do literatury i kultury polskiej. Profesor Maria Kruszka była niestrudzona w poszukiwaniu form uatrakcyjniających doskonalenie mowy ojczystej, przygotowała inscenizacje teatralne, akademie szkolne, wieczory z poezją i żywym słowem. Była oddana szkole. Profesor Maria Kruszka przepracowała 41 lat w naszym liceum, wykształciła w tym czasie w duchu humanizmu wiele pokoleń mieszkańców ziemi gostyńskiej, a szacunek jakim Ją obdarzano unaocznił się w dniu naszego 80-lecia, kiedy pozdrawiano szczerym uśmiechem tonącą w kwiatach Panią Profesor, i widać było, że trwa w pamięci swoich wdzięcznych wychowanków. Za swoją pracę została odznaczona i nagrodzona m.in. tytułem profesora szkoły średniej, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i wieloma nagrodami Ministra Oświaty i Wychowania. Pomimo odejścia w 1978 roku na emeryturę nie zerwała więzi ze szkołą, wspierała szkolną biblioteką cennymi zbiorami. Zmarła 1 maja 2005r. w Gostyniu, pochowana została na gostyńskim cmentarzu. W Głosie ‘’Odrodzenia’’ Nr 1/2 z 2006 roku ukazały się wspomnienia o p.prof. Kruszce autorstwa p. prof. Danuty Andrzejewskiej i p. Teresy Tyszkiewicz, koleżanki ze studiów.

MROZEK ZDZISŁAW

Zdzisław Mrozek urodził się 23 maja 1937 roku w Gostyniu. W roku 1939, po wkroczeniu Niemiec hitlerowskich na tereny Polski, Jego ojciec został zabrany do obozu w Rawiczu, gdzie w 1942 roku zmarł.

Zdzisław Mrozek po wojnie uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 2 w Gostyniu. Ukończył Państwowe Liceum Pedagogiczne Lesznie w 1955 roku, w którym był aktywnym działaczem Związku Młodzieży Polskiej. W latach 1955-1963 był nauczycielem w Szkole Podstawowej nr 1 w Gostyniu. Od maja 1958 do października 1959 odbywał służbę wojskową. W 1970 roku ukończył studia na Wydziale Geografii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1963-1974 roku był nauczycielem geografii, historii, higieny, przysposobienia wojskowego i przysposobienia obronnego w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym im. Ziemi Gostyńskiej w Gostyniu. 1 września 1972 roku otrzymał od Kuratora Okręgu Szkolnego Poznańskiego tytuł profesora szkoły średniej. Pan profesor Zdzisław Mrozek cieszył autorytetem i sympatią wśród uczniów. Następnie przeszedł na stanowisko inspektora oświaty do urzędu Miasta i Gminy w Gostyniu, do Wydziału Oświaty i Wychowania. Zdzisław Mrozek zmarł 9 października 2012 roku, pochowany został na gostyńskim cmentarzu.

JAGŁA ZYGMUNT

Zygmunt Jagła urodził się 13 lutego 1929 roku w Grębowie, egzamin maturalny zdał w liceum w Krotoszynie. Studia wyższe I stopnia na wydziale matematyczno- fizyczno- chemicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu ukończył w 1954r. Wówczas Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego skierowała go do pracy w Liceum Ogólnokształcącym w Gubinie, skąd przeniósł się po kilku miesiącach do Liceum Ogólnokształcącego w Sulęcinie.Od 1 września 1959r. rozpoczął pracę w Liceum Ogólnokształcącym w Gostyniu jako nauczyciel fizyki. W 1961r. ukończył studia II stopnia na UAM w Poznaniu.
Praca dydaktyczna i wychowawcza profesora Zygmunta Jagły była oceniana bardzo wysoko, czego potwierdzeniem były sukcesy uczniów na olimpiadach i konkursach. Zwracał uwagę na rozbudzenie w młodzieży dumy narodowej, wpajał poszanowanie wiedzy i pracy twórczej, starając się wyrobić nawyk samodzielnego i logicznego myślenia . Z wielkim zapałem zabiegał o wyposażenie szkoły w pomoce naukowe.
Zygmunt Jagła w latach 1963-74 pełnił funkcję zastępcy dyrektora szkoły, a w latach
1978-84 inspektora oświaty. Pracę w gostyńskim liceum zakończył w 1992 roku po 38 latach pracy w oświacie. Za swoją pracę otrzymał liczne odznaczenia, m.in. Krzyż Orderu Odrodzenia Polski. Profesor Zygmunt Jagła zmarł 23 kwietnia 2005 roku w Gostyniu, gdzie został pochowany na miejscowym cmentarzu.

TURSKA HELENA

28 sierpnia 2010 roku zmarła w Krakowie w wieku 95 lat profesor Helena Turska.

Urodziła się 20 lipca 1915r. w Golinie Wielkiej w powiecie rawickim. W latach 1922-1929 uczęszczała do Szkoły Powszechnej w Gostyniu. Następnie w 1929 r. na podstawie egzaminu wstępnego została przyjęta do Państwowego Seminarium Żeńskiego w Lesznie. Dyplom dojrzałości otrzymała w 1934 r. Z powodu braku etatów nauczycielskich i wobec ciężkiej sytuacji materialnej przyjęła 1 września 1935 roku bezpłatną praktykę w Szkole Podstawowej w Rymaczach na Wołyniu, gdzie pracowała do 1 lipca 1936r., następnie w Terebejkach do 12 września 1939r. W czasie rzezi ukraińskiej schroniła się w Piotrkowie Trybunalskim, skąd została wywieziona na roboty do Niemiec.

Po zakończeniu działań wojennych wróciła do rodzinnego Gostynia, gdzie podjęła pracę nauczycielską. Od 1 września 1948 r. do 30 sierpnia 1970 r. pracowała w Liceum Ogólnokształcącym w Gostyniu jako nauczyciel języka polskiego i nauczyciel bibliotekarz.
W 1958r. zdała egzamin z zakresu programu Studium Nauczycielskiego kierunek filologia polska w Poznaniu. W latach 1952-1957 Helena Turska pełniła obowiązki zastępcy dyrektora szkoły.
Po przejściu na emeryturę pracowała w świetlicy szkolnej. Od 1975r. prowadziła zajęcia fakultatywne grupy pedagogicznej. Panią Profesor cechowała wzorowa wprost obowiązkowość, systematyczność, sumienność, pracowitość oraz bezgraniczne oddanie się pracy szkolnej.
W nauczaniu uzyskiwała bardzo dobre wyniki. Duży wkład pracy włożyła w urządzenie biblioteki szkolnej. Była organizatorką kółka literackiego, które działało na terenie szkoły
i miasta. Za wzorową pracę otrzymała w 1965r. Złotą Oznakę ZNP, a w 1970r. Srebrny Krzyż Zasługi.
Po zakończeniu pracy zawodowej nadal utrzymywała kontakty ze szkołą i interesowała się jej życiem. Cieszyła się sympatią i autorytetem wśród uczniów i wychowanków.