Potworowski Gustaw

Potworowski Gustaw  ( 1912-1970), urodził się 6 grudnia 1912r. w Zbrudzewie, syn Edwarda Potworowskiego h. Dębno i Tekli Morawskiej. Klasy szkoły powszechnej zaliczał w domu, uczyły go prywatne nauczycielki, a później głównie studenci lub maturzyści, którzy w ten sposób zarabiali na swoje utrzymanie. W Gimnazjum i Liceum w Gostyniu uczył się w latach 1924-1930, gdzie zdał  egzamin dojrzałości w 1930r.

 Gustaw Potworowski po maturze rozpoczął roczną praktykę rolną  w majątku Drzewce, dzierżawionym przez dra Felicjana Dembińskiego. Następnie studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie. Ukończył również Wyższe Kursy Ziemiańskie Turnaua, były to trwające dwa lata cykle wykładów rolniczych na poziomie uniwersyteckim. Następnie odbył obowiązkową służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Gustaw Potworowski był prymusem szkoły we Włodzimierzu, odznaczony został złotą szablą Prezydenta RP. W 1936 r. spędził kilka miesięcy w Londynie, uczęszczając do „Sir Isac Pittmans Commercial College Foreigen Brand” na naukę języka angielskiego. 

W 1937r. Gustaw Potworowski poślubił w Poznaniu Annę Szuyską,. Zamieszkali w Katowicach,  gdzie Gustaw Potworowski rozpoczał pracę w największym w Polsce przedsiębiorstwie handlu węglem’’ Robur’’.  W lipcu 1939r urodził mu się  syn Andrzej. Parę dni potem Gustaw Potworowski otrzymał kartę mobilizacyjną.  Krakowska Brygada Kawalerii, do której należał Dywizjon Artylerii Konnej Gustawa Potworowskiego, po krótkotrwałych walkach w Małopolsce została rozbita nad Sanem, a żołnierze wzięci do niewoli .Niemcy wziętych do niewoli oficerów przewieźli w głąb Niemiec, wyładowano ich w miasteczku Osterode  i pieszo prowadzono parę kilometrów w okolice Gór Harzu. Gustaw Potworowski będąc w oflagu dowiedział się o tym, że 6.IX. 1944r.jego żona  zginęła w Powstaniu Warszawskim.

Gustaw Potworowski wrócił z niewoli wiosną 1945r. z postrzeloną nogą i poważną kontuzją. Jesienią 1945r. wrócił do swego przedwojennego zajęcia, handlu zagranicznego węglem na Zachód i do Ameryki Łacińskiej. W 1948r. w Katowicach ożenił się z Zofią Krystyną Nowicką. Jesienią 1948r. odbył trzymiesięczną podróż służbową do Argentyny, skąd po spotkaniu z rodziną przywiózł sto dolarów, uzyskując zezwolenie na ich przywóz od szefa delegacji. Wiosną 1950r. został usunięty z Centrali Zbytu Węgla i skierowany do pracy w Przedsiębiorstwie Materiałów Budowlanych Przemysłu Węglowego. 20.10. 1950r. został aresztowany i po sześciu miesiącach brutalnego śledztwa skazany przez ‘’ komisję socjalną’’na  sześć miesięcy więzienia za nielegalne przewiezienie stu dolarów. Na wolność wyszedł  20.04.1951r.  Mimo wysokich kwalifikacji i znajomości języków, nie mógł znaleźć pracy. Aż w końcu przyjęto go do ‘’Miastoprojektu’’ Katowice, gdzie zorganizował  bibliotekę Gabinetu Projektów, której był kierownikiem. Od 1963r. pracował w Zespołach Gospodarczych Inco joko terenowy inspektor techniczny, a od 1970r. ponownie w „Miastoprojekcie” Katowice. Zmarł nagle w Łodzi  01.07. 1970r.i tam został pochowany.

Andrzej Potworowski , jedyny syn ukończył Politechnikę Łódzką, był w latach 1992-1995 ambasadorem w Finlandii.   

Informacje na podstawie:  Dezydery Chłapowski, Potworowscy, Kronika rodzinna