Koprowiak Marian
Koprowiak Marian (1914-1992), urodził się 9 stycznia 1914 r. w Gostyniu. Ojciec Ludwik był mistrzem krawieckim, matka Ludwika z d. Czajczyńska. Mając lat sześć zaczął uczęszczać do Szkoły Powszechnej w Gostyniu, a następnie w latach 1924-1933 do Gimnazjum w Gostyniu, gdzie zdał egzamin dojrzałości w 1933 r. W maju 1930 r., w czasie ciężkiej choroby Mariana Koprowiaka (tyfus), zmarł mu ojciec.
Matka, nie mając środków do życia, była z synem na utrzymaniu córki, urzędniczki pocztowej. Marian Koprowiak pomagał rodzinie udzielając korepetycji wśród kolegów. Po maturze ponad pół roku pozostawał bez pracy, a trudne warunki materialne nie pozwalały mu na dalsze kształcenie. Od stycznia 1934 r. mieszkał w Lubiniu (pow. kościański), dokąd siostra została przeniesiona służbowo. W latach 1934-1938 pracował w Samorządzie Terytorialnym w Lubiniu i Krzywiniu. W grudniu 1936 r. zawarł związek małżeński z Janiną Majerowicz z Wolsztyna. We wrześniu 1938 r. przeprowadził się z żoną do Kościana, gdzie pracował w Kościańskiej Komunalnej Kasie Oszczędności. W 1939 r. urodził się syn Andrzej. W 1941 r. został wykwaterowany wraz z rodziną z mieszkania, do którego powrócił dopiero w 1945 roku. Całą okupację Marian Koprowiak przepracował w kościańskim banku, zajętym przez władze niemieckie. Po wojnie kontynuował pracę w Kasie Oszczędności. W 1945 roku pomagał czynnie w organizowaniu Uniwersytetu Powszechnego w Kościanie, pełnił tam funkcję starosty, pomagał również swoją wiedzą fachową. W 1950 roku skończył Kurs Księgowości Przemysłowej, a w 1952 Wyższy Kurs dla Starszych Księgowych w Toruniu. Od 1949 -1972 był zastępcą dyrektora, a potem głównym księgowym w Narodowym Banku Polskim w Kościanie. Marian Koprowiak otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień za pracę zawodową i społeczną. W 1987 roku został odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski. W 1972 przeszedł na rentę inwalidzką.
Zmarł 24 marca 1992 r. w Kościanie, gdzie został pochowany.
Informacje od synowej Janiny Koprowiak z Kościana