BOSAKOWSKA REGINA
Należała do osób wielce zasłużonych dla gostyńskiej Alma Mater.
Pani Regina Bosakowska urodziła się 21 maja 1935 roku w Jutrosinie w rodzinie robotniczej Maksymiliana i Marii Marszałków. Życie szybko ją doświadczyło. Ojciec i matka w czasie okupacji zostali wywiezieni na roboty do Niemiec. W wieku pięciu lat straciła matkę, dziewięć lat później zmarł ojciec. Od 1940 r. była na utrzymaniu dziadka Mikołaja Marszałka, po śmierci którego wychowywała się w Domu Dziecka w Czerniejewie.
Pani Regina Bosakowska pracę w zawodzie nauczycielskim rozpoczęła 1.IX. 1954 r. w Szkole Ćwiczeń przy Liceum Pedagogicznym w Krotoszynie, gdzie również prowadziła drużynę harcerską. W latach 1960-1962 pracowała na stanowisku nauczycielki w Szkole Podstawowej w Krotoszynie. W 1961 r. uzyskała stopień magistra matematyki w Wyższej Szkole Pedagogiki w Gdańsku. W 1973 roku ukończyła Podyplomowe Studium Matematyki na Wydziale Matematyki, Fizyki I Chemii UAM w Poznaniu.
W 1962 roku zawarła związek małżeński z p. Marianem Bosakowskim- wieloletnim nauczycielem fizyki w LO w Gostyniu.
Od 1. IX. 1962 r. rozpoczęła pracę jako nauczyciel matematyki w LO w Gostyniu, w którym pracowała do 1985 roku i następnie przeszła na emeryturę. W niepełnym wymiarze godzin zatrudniona była do 1987 roku. Była doświadczonym i wymagającym pedagogiem. Stosowała aktywizujące metody nauczania matematyki. Systematycznie doskonaliła swoje kwalifikacje zawodowe. Osiągała wyróżniające wyniki w pracy pedagogicznej i wychowawczej.
Za sumienną pracę dydaktyczną uhonorowana została Nagrodą Ministra Oświaty i Wychowania , Złotym Krzyżem Zasługi oraz Odznaką Honorową PCK.
Przez 20 lat sprawowała funkcję opiekuna Szkolnego Koła PCK. Członkowie Koła pod Jej kierunkiem uczestniczyli w Wojewódzkich Zawodach Drużyn Sanitarnych PCK.
Na szczególne podkreślenie zasługuje wieloletnia współpraca z Państwowym Domem Dziecka w Bodzewie.
W latach 1980-1982 aktywnie działała w organizacji NSZZ „Solidarność”.
Zmarła cieszyła się autorytetem i sympatią swoich wśród uczniów. Wychowankowie cenili sobie w Pani Profesor przyjazne kontakty oraz szacunek dla ucznia. W pamięci swoich współpracowników pozostanie jako serdeczna koleżanka służąca radą i pomocą.
